Al heel jong startte mijn liefde voor t creëren. Op mijn rapport stond Annemarie kan niet zo goed rekenen maar wel mooi tekenen! Dus werd dit een “veilige” basis waaruit ik me zelf kon zijn. Wist ik veel dat ik hoog gevoelig was en een beeld denker, daar sprak men toen nog niet over of wist van het bestaan niet af.
De jaren volgde met voldoen aan de normen en waarden met als “vlucht” het tekenen en schilderen.
Om me terug te trekken, ontspannen en op te laden.
Toen ik, met mijn Havo op zak, naar de lerarenopleiding tekenen/handvaardigheid mocht, dacht ik “Jippie”!
Maar daar volgde onbewust een vervolg van de rad race van bewijzen, presteren en staande houden!
Gelukkig was er nog steeds die connectie met de bron vanuit de kindertijd, je eigen pad volgen, ik schilderde eigenwijs en onbewust door.
Natuurlijk leuk om de vakkennis en didactiek te verzamelen maar uiteindelijk werd ik, na een  inval baan in de psychiatrie, me bewust, wat ben ik eigenlijk aan t doen?
Ondertussen diploma op zak en vervolg aan de Hoge school van de kunsten in Utrecht.
De leraar schoof naar achter en de kunstenaar kreeg terrein. Maar wie was ik nu echt?
Toevallig? belande ik in een creatief proces, creatieve therapie, zou dat t zijn? Kunst in relatie tot wie je bent?
Ik ging vertrouwen dat er processen afspeelde rondom mij, in dit leven.
Sommige niet te geloven, zo apart en mooi. Synchroniciteit in situaties en gebeurtenissen, ontmoetingen met mensen wezen me de weg.
Maar zeker de kunstwerken, als ik om kijk zie ik, als ik goed en met aandacht gekeken had, had ik het kunnen weten en zien.
En zo vervolgde ik het pad, lesgeven aan de Vrije Academie te Sassenheim, was een fijne opstap.
Het moederschap, het gezinsleven in combinatie met lesgeven zeker een interessante combinatie.
Diverse reizen en cursussen volgden, waarin ik mocht groeien en inzien, dat creativiteit een middel is tot bewustwording. Voorbij de dualiteit de eenheid ervaren.
En dan nu, alweer jaren Ateljee2. Waar ik ook niet zomaar terecht kwam.
Hoe dankbaar ben ik mijn ouders dat ik deze plek als “thuisbasis” mag behouden en mag delen met diegene die net als ik, via creativiteit hun pad bewandelen . Op zoek naar rust in je hoofd en harmonie in je wezen. En natuurlijk lekker ontspannen bezig zijn met diverse schilder- en teken technieken.
Je hoeft niets te worden  je bent al wat, alles ligt verscholen in wie je bent.
En dit is zo fijn aan t creëren, dingen te laten ontstaan vanuit inspiratie.
Vanuit nieuwsgierig zijn, de discipline en de uitwisseling van de wekelijkse lessen, uiteindelijk te realiseren dat wij ZELF het grootste kunstwerk zijn!!!
Voel je welkom op Ateljee 2 ook zonder creatie voor gewoon lekkere koffie of een gezonde kop thee!